![Nijmegenaar Thijs Goverde is kinderboekenschrijver, filosoof, cabaretier en beheerder van een voedselbos. Die aspecten van zijn wereld zijn terug te vinden in zijn boek Supergroen.
[...]
Supergroen is een aanstekelijk boek over het kweken van eetbare planten in een daarvoor zelf aangelegd bos. Extra leuk is dat Goverde niet alleen louter plantkundige wetenswaardigheden voorschotelt, maar in bijna alle hoofdstukken als startpunt iets neemt dat weinig met planten te maken heeft.](https://jong.literairnederland.nl/wp-content/uploads/2023/10/873x1200-2-745x1024-150x206.jpg "Supergroen")
![Elke Viking is drengr, althans behoort drengr te zijn. Stoer, sterk, manmoedig en voor de duvel niet bang. Dat is Einar, de zoon van jarl Eirik, het stamhoofd van Lilleby en dat gaan Ivar en Magnilde zeker ook worden. Alleen Sigi niet. Sigi is niet drengr en lijkt ook nooit drengr te worden. Sigi is argr: een lafaard en schijtebroek. Niemand wil iets met Sigi te maken hebben.
[...]
Wat volgt is een bloedstollend avonturenverhaal dat zich afspeelt in een mythische omgeving met kabouters, trollen en zeemonsters. Waarin vriendschap, verraad, slimheid, domme kracht, ja zelfs verborgen hartstocht beurtelings met elkaar wedijveren.](https://jong.literairnederland.nl/wp-content/uploads/2023/05/781x1200-11-666x1024-150x230.jpg "Drengr")
Toen we contact legden stelde Thijs Goverde voor het gesprek te houden in de hut van wilgentakken die hij in zijn voedselbos heeft gebouwd. Als het koud zou zijn konden we een vuurtje stoken om ons te warmen. Maar als ik op de afgesproken dag aankom en over het zompige graspad naar de voorgestelde plek […]
Toen we contact legden stelde Thijs Goverde voor het gesprek te houden in de hut van wilgentakken die hij in zijn voedselbos heeft gebouwd. Als het koud zou zijn konden we een vuurtje stoken om ons te warmen.
Maar als ik op de afgesproken dag aankom en over het zompige graspad naar de voorgestelde plek loop kan ik er niet eens bij komen. De hut zelf staat ook onder water. De kans op een kampvuurtje is duidelijk verkeken. Een eindje verder tref ik Goverde aan terwijl hij spullen uit een kruiwagen staat te laden: ‘Ja. Oktober is wel erg nat geweest. Maar het is gelukkig niet koud en het regent niet, dus we kunnen wel droog zitten’.
