Het begint met een duif, hoog boven de zee. ‘Soms vallen haar oogjes even dicht en zakt ze een paar meter, dan werkt ze zich weer omhoog. De golven mogen haar niet pakken.’ Waar komt de duif vandaan en waar vliegt ze naartoe? Al na twee bladzijden moeten we haar alleen achterlaten op het platte […]
Het begint met een duif, hoog boven de zee. ‘Soms vallen haar oogjes even dicht en zakt ze een paar meter, dan werkt ze zich weer omhoog. De golven mogen haar niet pakken.’ Waar komt de duif vandaan en waar vliegt ze naartoe? Al na twee bladzijden moeten we haar alleen achterlaten op het platte dak waar ze is neergestort. Wie meer wil weten, heeft maar één keus: verder lezen. Zo trekt Simon van der Geest zijn lezers Hart van staal in.
