Morris woont bij zijn oma. ‘Voor een tijdje maar. Het was het beste zo. Dat zei zijn oma. Er waren verdrietige dingen gebeurd.’ Morris denkt aan de verdrietige dingen, maar geeft er geen duidelijke woorden aan. Dat hoeft ook niet, in Morris, de jongen die de hond vond van Bart Moeyaert, is het verdriet voelbaar...