Volgens de achterflap is dit boek: 'Een vrolijk stemmend cadeau voor feestvarkens en geluksvogels van alle leeftijden.' Zo is Daar buiten op het feest van Miep Diekmann voor de allerkleinsten: 'je kan me toch niet vangen / dan brul ik met mijn tijgerkop / en eet ik je in één hap op'.
Bart Moeyaert
Morris woont bij zijn oma. ‘Voor een tijdje maar. Het was het beste zo. Dat zei zijn oma. Er waren verdrietige dingen gebeurd.’ Morris denkt aan de verdrietige dingen, maar geeft er geen duidelijke woorden aan. Dat hoeft ook niet, in Morris, de jongen die de hond vond van Bart Moeyaert, is het verdriet voelbaar...