Salah Naoura levert met De wonderbaarlijke reis van mevrouw Suzette een juweel van een prentenboek af. Mevrouw Suzette woont precies in het midden van de eeuwenoude brug over de brede rivier. Haar beroep is fluitenmaakster en daar zijn haar buren niet zo blij mee. Al dat gefluit! Ze is ook erg lief van aard. Ze helpt bedelaars, oude vrouwtjes en katten. En prompt vindt ze een mandje met een baby: Bas. Ook daar zijn haar buren niet zo blij mee. Niet alleen hebben ze nu last van fluiten, ook nog eens van een huilende baby!
Bas groeit op en blijkt net zo lief te zijn als mevrouw Suzette. Hij redt dieren: eerst een stille slak maar later een hond en een kat en een geit. Wat een kabaal! De buren klagen bij de koning: hier kunnen ze niet mee leven. Dan moet mevrouw Suzette maar weg, besluit de koning. Maar hoe dan, vraagt de arme Suzette zich af.
Zonnige vrolijkheid en saaie schemer
Het is illustrator Britta Teckentrup uitstekend gelukt om met niet meer dan silhouet, zachte kleuren en suggesties een onderscheid te maken tussen Bas en mevrouw Suzette, haar moeilijke buren en de mensen die haar goed gezind zijn. De lichte en donkere tinten geven gelaagdheid aan het verhaal. Het in zachte tinten geel opgezette huis van mevrouw Suzette wijkt in al haar zonnige vrolijkheid duidelijk af van de huizen om haar heen, die zich braaf conformeren aan saaiheid en schemer. Wijzende vingers bevinden zich in de schaduwen, niemand waagt zich aan een goed gesprek met mevrouw Suzette. Ze moet gewoon weg. Op knappe wijze is uitdrukking gegeven aan de zachtheid die de beide lieve personages uitstralen.
Een lief boek dat schuurt
Over prentenboeken die lieflijk zijn wordt nog wel eens wat neerbuigend gedaan. Is het niet veel beter als het schuurt, als het wat feller is? De echte wereld is ook niet zo lief. En je hoeft kinderen niet overal tegen te beschermen. Dit boek is lief én het schuurt. Het laat uitstekend zien dat er niks mis is met lief zijn. Of met anders zijn. De belangrijkste boodschap van dit verhaal is: als mensen je niet waarderen, hoeft dat niet aan jou te liggen. Misschien zit je gewoon niet op de juiste plek, heb je de mensen die bij jou passen nog niet gevonden. Ga op zoek! Zwerf! En met opzet of per ongeluk zal je jouw groep vinden.
Auteur Naoura werd in 1964 geboren in West-Berlijn. Het was zijn ambitie om illustrator te worden maar daar kwam niks van terecht. Het kinderboek als kunstvorm bleef echter lokken en zijn levenspad kronkelde telkens terug naar het schrijven. Hij werkte, studeerde Duits en daarna Zweeds en werkte als vertaler bij enkele uitgeverijen. Voor zijn vertaalwerk werd hij in 1992 en 2013 bekroond met de Duitse Literatuurprijs. Sinds het begin van deze eeuw schrijft hij ook eigen werk, waaronder deze wonderbaarlijke reis.
Teckentrup werd in 1969 geboren in Hamburg, studeerde Kunst en Illustratie in Londen en keerde in 2005 terug naar Duitsland, waar ze in Berlijn neerstreek. Ze illustreerde meer dan honderd boeken die in vele landen zijn uitgegeven. Haar boek Stt, de tijger slaapt was in 2018 Prentenboek van het jaar.
Deze twee talenten vinden elkaar perfect in De wonderbaarlijke reis van mevrouw Suzette, voor uitgeverij Samsara met veel liefde en taalgevoel vertaald door Edward van de Vendel.
