‘Hooggeëerd publiek…’ Al op de eerste bladzijde van het boek Circus Pavlof, van Stefan Wolters, voel je de spanning van een echte circusvoorstelling. De tekeningen van Barbara de Wolf tonen een circusdirecteur met een prachtige krulsnor, in zijn mooiste rode jas met gouden knopen, klaar voor een extra feestelijke voorstelling. Circus Pavlof bestaat namelijk wel 21 jaar! Het publiek wacht vol spanning af, de spots gaan aan en de muziek begint… Maar dan gaat de telefoon. Eén voor één laten de artiesten de arme circusdirecteur in de steek. De clowns hebben ruzie met elkaar, de goochelaar heeft zichzelf per ongeluk weggetoverd, en zo gaat het maar door, om wanhopig van te worden. Toch laat circusdirecteur Pavlof de moed niet zakken: ‘Is er in het publiek misschien iemand die wil helpen?’
Circusnamen en circuswoorden
Bij Circus Pavlof hebben de artiesten mooie namen. Zo zijn er de acrobaten Flikflaki en Saltorini, de goochelaar Mazzeltov, dierentemmer Tarzani en de beroemde zangeres Carmen de Soesa de Faria de Compostella. Kinderen zal het niet meteen opvallen, maar het is een leuke aanleiding om eens na te denken over hoe je aan je naam komt en of die iets betekent. Het verhaal leent zich om eerst snel uit te lezen, omdat je wil weten of alles wel goed afloopt, en daarna nog eens terug te bladeren om te genieten van het taalgebruik. Woorden en zinsnedes als wereldberoemd, schoorvoetend opkomen, vrijwilliger, acrobatisch, welverdiend applaus en gedresseerde tijger, geven de sfeer van een circus mooi weer.
Emoties
In Circus Pavlof gaan de emoties alle kanten op. Van verwachting en blijdschap tot teleurstelling en zelfs wanhoop, maar uiteindelijk komt er toch een creatieve oplossing. De tekst is grappig en soms tragisch, de illustraties maken het tot een feest. Alles wat misgaat is op vlotte kleurrijke wijze afgebeeld. Vooral de humor in de illustraties is geweldig. Bijvoorbeeld de acrobaten die in het ziekenhuis liggen, best zielig, maar o zo grappig getekend. Bij het zoeken naar de stem van de zangeres spat de chaos van de afbeelding. Het verhaal wordt verrijkt door de platen, zoals bij het zinnetje ‘Het gaat vreselijk mis. Het publiek durft bijna niet te kijken’. Op de tekening zien we wat er dan allemaal misgaat en dat is heel wat. Voor een prentenboek is er veel tekst, maar een kind kan aan de hand van de prenten toch makkelijk het verhaal zelfstandig ‘herlezen’.
Voor jong en oud
Stefan Wolters en Barbara de Wolf werkten vaker samen aan prentenboeken die op humorvolle wijze een levensles bieden voor jong en oud. Eerder verschenen Spoedniks zoekt een nieuwe planeet en De Nietsmachine. Ook Circus Pavlof is geschreven voor jonge kinderen (4-6 jaar), maar het is zeker een boek waar alle leeftijden van kunnen genieten. Alweer een wijze les voor het leven, die op satirische wijze in beeld gebracht wordt. Wie flexibel en creatief is, kan alles oplossen. Dus, wie gaat er mee naar het circus?
