Boven op het topje van de berg wonen de reuzen Stien en Stan. Ze zijn dolgelukkig met elkaar en samen hebben ze elke dag een vaste routine. Stien wordt als eerste wakker en reikt met haar vingertoppen tot boven de wolken, vervolgens schudt ze haar vingers droog. Net als elke ochtend ontbijten ze samen, doen ze klusjes en vervolgens genieten ze van het uitzicht tot de avond valt. Vanaf de berg hebben de twee zicht op de vallei beneden en het valt Stien en Stan op dat het elke keer drukker lijkt te worden. Op een dag komt er een jongen omhoog gelopen, Fineas. Hij is nieuwsgierig naar de twee reuzen en gaat op bezoek bij Stien en Stan. Ze kletsen wat en dan gaat het jongetje weer naar huis.
“Beneden in de vallei leek het niet zo’n verre tocht, dus had ik enkel een rugzakje met wat water en een appel mee. Viel dat even tegen! Een halve dag onderweg. Straks weer een halve dag om naar de vallei terug te keren. Een heel avontuur om bij jullie op bezoek te komen.”
Afscheid nemen is niet eenvoudig, vooral niet voor Stan en Stien die nooit bezoek krijgen. Na het bezoek van Fineas krijgen ze bijna dagelijks bezoek van kleine grijze figuurtjes. Ze weten niet wie ze zijn of wat ze zijn, maar deze grijze figuurtjes knabbelen en knagen overal aan. Met alle gevolgen van dien.
“Mijn opa zegt altijd dat je soms moet stilstaan om van de dingen te kunnen genieten. Hij zegt dat de mensen te haastig zijn tegenwoordig. Hoe meer haast je hebt, des te minder tijd je hebt om eens rondom te kijken en de mooie dingen op te merken. Hoe meer dingen je tegelijk wil doen, des te sneller lijkt de tijd te gaan. Mijn opa denkt dat de Tijdeters daarop afkomen.” Zegt Lucas, een jongentje uit de vallei.
Schrijfstijl
De Tijdeters is een hedendaags sprookje. De twee reuzen op de berg worden met veel clichés beschreven en de illustraties ondersteunen dit. Stien is een lange, magere reus die met haar hand de wolken kan aanraken, terwijl Stan bijna kogelrond is. Net zoals in elk sprookje wordt het verhaal geschreven in de verleden tijd en gebeurt er iets; er is een probleem. Ze zien dat er in de vallei van alles gebeurt, zoals het verdwijnen van bomen en het toenemen van huizen. Elke dag lijkt dat meer te worden. Stien en Stan maken zich grote zorgen. Hoe zal deze verstedelijking zich uitbreiden en wat blijft er nog over van de rustige, groene vallei?
De korte hoofdstukken worden aangekondigd met een sierlijk sprookjesachtig lettertype. Door het eenvoudige taalgebruik van Geukens is het boek goed te lezen voor jongeren van ca. 10 jaar.
Boodschap
In het nawoord schrijft Rob Geukens dat hij de lezer aan het denken wil zetten Hoe deel je je tijd in? Sta je stil bij de dingen die je belangrijk vindt? In tijden van Corona ontdekte men hoe druk en gehaast iedereen was en hoe fijn het was om even niks meer te ‘kunnen’. Nu lijkt het ritme weer te zijn opgepakt, zoals het voor de corona-periode was. In De Tijdeters gaat Stan de Vallei in en verbaast hij zich over de drukte en de haast die de mensen hebben. Juist hier ligt de koppeling met het dagelijkse leven. Iedereen heeft haast, alles moet snel gaan en er is maar weinig aandacht meer voor een ander. Men is verbaasd een reus te zien, maar gaat na een paar minuten weer door waar ze mee bezig waren, want iedereen moet door.
De Tijdeters gaat over haasten versus de tijd nemen in het leven. Het thema is vrij duidelijk en in het boek wordt niet van de boodschap afgeweken. Hoewel de boodschap voor veel kinderen een ver-van-mijn-bedshow zal zijn, komt deze wel binnen bij volwassenen. Het zet de (volwassen) lezer aan het denken. Een magisch boek dat met mooie illustraties ons ook even laat stilstaan bij de wereld om ons heen.
Illustraties
Carolien Westermanns illustraties kenmerken zich door een realistische cartoonachtige stijl, grotendeels getekend met potlood, duidelijk, eenvoudig en gedetailleerd. Hoewel de omslag kleurrijk is, zijn de illustraties in het verhaal zwart-wit. Enerzijds zonde, anderzijds zetten de tekeningen de lezer aan het denken en prikkelen deze ook de fantasie. Bovendien is er gelet op een mooie balans tussen de tekeningen en de boodschap.
