Rudy is bijna jarig, hij wordt dan al zeven jaar. Maar papa zegt: ‘Dit jaar geen groot feest hoor.’ Rudy en papa missen mama heel erg. Hoe Rudy daarmee omgaat kun je lezen in het boek Dromenvanger van Laila de Miranda.
De mama van Rudy is er niet meer, dat maakt Rudy verdrietig, hij mist haar. Rudy houdt mama’s groene tas steeds dichtbij. Als hij gaat slapen neemt hij de tas zelfs mee naar bed. Als Rudy slaapt, dan droomt hij. En in zijn dromen is het altijd feest, hij droomt ook over mama. Rudy droomt dat hij bellen blaast, en dat mama naar de bellen kijkt, en dat hij fijn naast haar ligt in het gras. Als Rudy wakker wordt, heeft hij een plan: hij gaat mama ‘meenemen’.
Een tas vol herinnering
Rudy zoekt overal dingen die hem aan zijn moeder herinneren. Een potje bellenblaas, spa rood omdat zij dat altijd dronk. En als hij met papa naar zee gaat om de as uit te strooien, neemt hij een potje zeewind mee terug. Al deze dingen bewaart Rudy in mama’s groene tas. Op de terugweg naar huis voelt het net of mama ook in de auto zit. Rudy en papa zingen hard mee met de muziek. Rudy ziet papa voor het eerst weer lachen. Thuis stopt Rudy mama’s oude i-pod ook in de tas. Ik mis vooral haar geur, denkt Rudy. Hij neemt het flesje van papa’s aftershave, want dat vond mama altijd zo lekker ruiken.
Een nieuwe droom
Deze keer is papa er ook bij in Rudy’s droom. Samen beleven ze alle herinneringen uit de groene tas. Maar mama kan natuurlijk niet echt mee naar huis. Maar ze blijft wel voor altijd in Rudy’s dromen wonen.
En dan is Rudy eindelijk jarig. Samen met papa gaat hij voetballen, de groene tas blijft thuis. Want nu voelt Rudy mama overal in zijn hart, waar hij maar wil.
Een tastbare herinnering
Dromenvanger is een gevoelig boek over een moeder die er niet meer is. Dat moeder is overleden wordt niet expliciet benoemd, dat moet je uit de context halen. Ook het uitstrooien van de as wordt niet verder uitgelegd. Wanneer Rudy droomt is de kleur van de tekst blauw, voor de lezer een duidelijk onderscheid maar voor de luisteraar misschien niet. Daarom is het raadzaam dit boek met je kind samen te lezen, zodat je als ouder misschien hier en daar iets kunt aanvullen of toelichten. Dromenvanger is een troostrijk boek, het kan zowel kinderen als volwassenen een manier bieden om vorm te geven aan rouw om een dierbare. Het maken van een tas vol herinnering biedt het kind een kans om na te denken over zijn verloren dierbare, maar ook zelf actief deel te nemen aan zijn eigen verwerkingsproces. Als mede-nabestaande heb je iets tastbaars om samen de mooie herinnering levend te houden en zo het gemis met elkaar te kunnen delen.
De illustraties van Sarah van Dongen sluiten mooi aan bij de tekst. Het schutblad is gevuld met tastbare herinneringen aan de mama van Rudy. Het zachte kleurgebruik in de tekeningen weerspiegelt de liefdevolle herinneringen van Rudy en papa. Emoties als verdriet en blijdschap zijn mooi in beeld gebracht.
Lees dit boek samen met een kind en leg het dan als troost onder het hoofdkussen.
