4 +

Welk kind wil niet een regenboogdroom

Het prentenboek-debuut Regenboogdromen van Anne Eekhout is een boek voor ijseters en monsters. ‘Regenboogdromen, dit is hoe ze heten! De lekkerste ijsjes van alle planeten.’ Dochter is een sloddervos, ze laat graag haar speelgoed rondslingeren en moet haar kamer opruimen en krijgt als beloning van mama een ijsje. Niet zomaar een ijsje, maar een hele dikke hoorn met ‘dubbel vanille en room, eromheen chocola, karamel, hopjesvla die zorgen voor tintelend ijskoude stoom, streepjes van suiker in negentien kleuren, dat is de smaak van regenboogdromen zo heerlijk, zo zoet en zo koud.’ Maar die kamer opruimen is een probleem. Overal ligt speelgoed: een pop, een fluit en een tamboerijn, kleurpotloden, een dinosaurus, allemaal heel levendig en kleurrijk geïllustreerd door Madeleine van der Raad.

Niemand had haar ooit van zijn leven al gezien

door Tonneke van Roosmalen

Toermalijn is een heerlijk sprookje om te lezen waarvan je op de eerste bladzijde al vermoedt dat het allemaal wel goed zal komen met Prinses Toermalijn en haar zachte zoenen. Zoals meestal in sprookjes valt er een les te leren. Het motto ‘hoogmoed komt voor de val’, ervaren vele van de ‘dappere’ ridders. Hun avonturen worden met veel humor verteld en verbeeld. En wie de mysterieuze Ridder Onyx is, dat mag de lezer zelf invullen.

Wolfje wil wel eens iets alleen doen

door Tonneke van Roosmalen

Het boek Het wolfje dat geen roedel nodig had van Gaia Willemars en Anouschka Boswijk begint knus in de wolvenroedel waar iedereen alles altijd samen doet. Maar Wolfje zou zo graag eens alleen op stap gaan. Vader Wolf zegt: ‘Wolven gaan niet alleen naar buiten, wolven doen alles samen.’ Wolfje vraagt zich af of er dieren zijn die er wel alleen op uit gaan. Dan vraagt hij zijn brus om met hem mee naar buiten te gaan, maar die blijft liever bij de roedel. “Ik ga op zoek, denkt Wolfje, naar vreemde bossen, naar plekken waar dieren alleen leven.”

Ook al wordt er op hen gejaagd, de eekhoorns geven de moed niet op

door Ingrid Bilardie

Dit prentenboek opent met twee eekhoorntjes. Zij vertellen dat zij houden van gymnastiek en jagen haten. Tijdens de dorpsvergadering stemmen ze samen met Haas dan ook vol passie tegen de jacht. Het mag niet baten, de meerderheid stemt voor. Haas en de eekhoorntjes slaan de borrel over en gaan snel terug naar het bos. Ze hebben wel iets beters te doen: nootjes verzamelen. Maar de jagers komen en Haas wordt in haar oor geschoten. De dreiging van de jacht blijft, begrijpen de eekhoorns. Wat nu?

333 gebruiksaanwijzingen bij jezelf

door Esther Bos

‘Welkom lieve lezer.’ Met deze open armen verwelkomt Jaap Robben iedereen die in zijn forse bloemlezing Heel de wereld wordt wakker stapt, met 367 pagina’s kindergedichten. En dan geeft hij nog een vriendelijk extra duwtje, voor wie met onwennige, aarzelende voeten draalt voor de drempel van de poëzie. Hij voegt namelijk een bijsluiter bij: ‘Soms voelt poëzie als een soort gebruiksaanwijzing bij jezelf.’ Met ogenschijnlijk heel alledaagse woorden, die door wat ertussen staat, ‘je net op een nieuwe manier door het raam naar buiten laten kijken.’

Huilen van het lachen of…?

door Tonneke van Roosmalen

Het publiek wacht vol spanning af, de spots gaan aan en de muziek begint… Maar dan gaat de telefoon. Eén voor één laten de artiesten de arme circusdirecteur in de steek. De clowns hebben ruzie met elkaar, de goochelaar heeft zichzelf per ongeluk weggetoverd, en zo gaat het maar door, om wanhopig van te worden. Toch laat circusdirecteur Pavlof de moed niet zakken: ‘Is er in het publiek misschien iemand die wil helpen?’