Wie Bombong de kleine reus van Drs. P leest, zal niet snel vermoeden dat het hier om een oude tekst gaat. Drs. P schreef Bombong tientallen jaren geleden als vervolgverhaal voor de Donald Duck. Toch voelt het in de nieuwe uitgave, bewerkt door Ivo de Wijs en voorzien van prachtige illustraties van Elisa Pesapane, als een splinternieuw verhaal. En, het frisse en nieuwe van Bombong is niet de enige verrassing. In het nawoord schrijft Ivo de Wijs dat Drs. P bekend stond als kinderhater. Een onterecht gevolg van een interview waarin werd geknipt, en na het lezen van Bombong ook moeilijk voor te stellen. Het boek ademt juist liefde voor kinderen: wat is er mooier dan het schrijven van een verhaal dat zo aansluit bij de belevingswereld van een kind?
Hoe een reus leert oppassen
Bombong is niet klein geboren, maar zoals een reus betaamt: GROOT. Hij houdt ervan de mensen een beetje bang te maken door stampend en bulderend rond te gaan. ’Attentie, attentie!’ roept hij. ‘Ik ben een reuzereus!’ Echt kwaadaardig is hij niet, om dorpen loopt hij heen, maar wel reuzehinderlijk. Zijn stappen dreunen het porselein aan diggelen en hij laat enorme gaten achter in het voetbalveld. Toch zijn de dorpelingen allang blij dat hij hun huizen met rust laat, maar Mutar, de tovenaar, is uit ander hout gesneden. Als Bombong midden door Mutars net geschapen landschap banjert, is de maat vol. Voor Bombong goed en wel door heeft wat er gebeurt, heeft de tovenaar hem veranderd in een piepklein reusje in een reuzegrote wereld.
Het is een hele schok om ineens klein te zijn. Bombong leert oppassen voor dingen die hij voorheen niet eens opmerkte. Katten en eksters zijn levensgevaarlijk! Gelukkig raakt hij al snel bevriend met een aantal insecten die hij ontmoet. Allemaal interessante types, met ieder een eigen kijk op de wereld en, wat belangrijk is, in het leven. Op zoek naar zijn huis, en vooral ook naar Mutar de tovenaar, beleven Bombong en zijn nieuwe vrienden talloze avonturen. Je zou bijna denken dat Bombongs leven als kleine reus stukken leuker, interessanter en gezelliger is dan zijn leven als grote reus!
Een boek om samen van te genieten
Bombong de kleine reus is niet alleen leuk om zelf te lezen, maar ook uitermate geschikt om voor te lezen. Ieder woord is met zoveel zorg gekozen dat het voelt alsof er onmogelijk een ander woord had kunnen staan. Daarnaast zit het boek vol taalgrapjes en -spelletjes. Wat te denken van opa Ritsel, kever en smokkelaar, op wiens rug Bombong mee mag reizen? ‘Wees in elk geval voorbereid op alle gevaren die ons aangrijzen,’ zegt hij. ‘Houd het bloed koel!’ Als er toch een politieagent opduikt, adviseert opa Ritsel Bombong te doen alsof zijn neus bloedt. De agent: ‘Wat moet hij met die zakdoek voor zijn gezicht?’ En opa Ritsel is niet het enige insect met opvallend taalgebruik. Mijnheer van Bis (Dis), een rups die werkt als reisleiber (reisleider) heeft een spraakgebrek en Spontana, de mierenprinses, verzint graag nieuwe woorden zoals trepelig, pluts en spink.
Voor wie grip probeert te houden op het verhaal, kan het boek soms lastig zijn. De wereld waarin Bombong rondstapt verandert terwijl je leest. We ontmoeten hem aan het begin van het boek in een doosje onder een kast, waar hij zich verstopt voor mensen en katten. Daarna volgt een korte terugblik waarin we erachter komen dat Mutar hem heeft betoverd. In deze hoofdstukken is alles op menselijke schaal. De ‘eethuisjes’ bijvoorbeeld, die Bombong met vlinder Esmeralda bezoekt, zijn bloemen. Verderop verliest Drs. P die schaal uit het oog. Nu wonen insecten in steden alsof ze mensen zijn, compleet met hotels en menselijke gebruiksvoorwerpen. Het is onduidelijk waar die steden zich bevinden, de echte wereld lijkt vergeten. Wellicht dat dit komt doordat Bombong als vervolgverhaal is geschreven. Het beste is om niet al te veel na te denken over hoe het precies zit en je simpelweg mee te laten voeren in de avonturen. Er is zoveel om van te genieten dat dat ook prima gaat!
Aansprekende illustraties voor jong en oud
De illustraties van Elisa Pesapane zijn zo sprekend dat ze als het ware naast het verhaal staan in plaats van het alleen te ondersteunen. Het duurt een paar bladzijden voor je ziet dat Bombong toch echt een reus is (zij het een kinderreus) en geen kind, maar daarna kun je hem niet anders meer zien. Alles is ontzettend knap getekend. Een plaatje waarin in één oogopslag duidelijk wordt dat er een krimpende reus is afgebeeld: ga er maar aan staan! Daarnaast zijn de illustraties niet alleen voor kinderen interessant, ook voor volwassenen is er meer dan voldoende in te ontdekken, wat precies past bij de tekst van het boek. Al met al is Bombong de kleine reus is een zeer geslaagde herdruk van een heerlijk verhaal, geschikt voor iedereen die (stiekem) nog van spelen houdt.
