Een feest der herkenning voor alle kinderen die wel eens hun moeder zijn kwijtgeraakt en vooral voor al die Marokkaanse kinderen die ieder jaar op familiebezoek gaan in Marokko.
In het boek Duizend-en-één paarse djellaba’s van Lisa Boersen en Hasna Elbaamrani leren we Esmaa, haar ouders, broertjes en zus kennen. Ieder jaar gaan ze in de zomer logeren bij opa en oma in Marokko. Ze nemen grote koffers mee met heel veel cadeautjes. Lekkers uit Nederland zoals pindakaas voor neef Mo en chocoladepasta voor nicht Yasmine, maar ook kleding voor tante Fatima en schoenen voor oma. Niemand wordt vergeten. Zelf krijgen ze ook veel cadeautjes. Mama krijgt een paarse djellaba en Esmaa en haar zus Naima krijgen kleurige slippertjes.
Naar de markt
Na het uitpakken van al die cadeautjes mag Esmaa met tante Fatima mee naar de markt. Mama gaat ook mee voor de gezelligheid, in haar nieuwe paarse djellaba. Op de markt is van alles te zien: aapjes, acrobaten, prachtige lampen, echte levende slangen, kleding, kruiden en nog veel meer. Als mama en tante Fatima verder lopen, rent Esmaa er snel achteraan. Ze geeft mama een hand. Maar dan schrikt ze, deze mevrouw heeft wel een paarse djellaba aan, maar het is niet haar moeder. Esmaa begint heel hard te huilen. Twee waterdragers proberen haar te troosten. Ze nemen haar mee naar de waarzegster. Met hulp van deze waarzegster, de acrobaten, een man met een aapje en de waterdragers vinden Esmaa en mama elkaar weer terug.
De schrijfsters van dit boek, Lisa (Dominicaanse Republiek) en Hasna (Marokko) brachten zelf als kind hun zomervakanties door bij familie. Daardoor voelt het verhaal ook levensecht. De warme familieband, het welkom in Marokko, de sfeer van de markt. Alles verteld in eenvoudige taal, kortom een fijn verhaal dat goed voor te lezen is aan kleuters.
Warme oosterse kleuren
Annelies Vandenbosch maakte de illustraties voor dit boek. Op de voorkant zien we een brommer met aanhangwagentje, volgepakt met koffers en mensen. In de achtergrond is een woestijnachtig landschap weergegeven. Op het schutblad vind je een landkaart waar de reis van Amsterdam naar Marrakesh is ingetekend. Een fijne introductie op het verhaal, je weet waar het over zal gaan. De illustraties van de markt geven de sfeer van Marokko goed weer, je waant je op vakantie struinend tussen allerhande oriëntaalse koopwaar. De warme kleuren nemen je mee naar oosterse landen. Als Esmaa haar moeder kwijt is, zie je veel benen en voeten in donkere kleuren, haar angst spat van het blad. Zo voel je ook zelf de opluchting bij de hereniging van Esmaa en haar moeder.
Voor kinderen is er veel te ontdekken op de platen in dit boek, verschillende soorten koopwaar, een brommer met drie mensen erop, bewegwijzering met vreemde letters, waterdragers, acrobaten, een aapje. Mooie aanleiding om kennis te maken met andere culturen. Het verhaal is ook goed na te vertellen met behulp van de rijke afbeeldingen in het boek, een kind kan zo zelfstandig nog lang nagenieten.
Duizend-en-één paarse djellaba’s, een must voor elke schoolbibliotheek, om te ontdekken dat we allemaal verschillend maar toch hetzelfde zijn. Want niemand wil toch zijn mama kwijt zijn. Heel passend in deze tijd van bewustwording waarin alle kinderen zich graag willen herkennen in de verhalen die voorgelezen worden.
